DİNLE NEYDEN...

NEY, binlerce kamışın arasından bir tane dar boğumlu ve etli kamıştan, Allah'ın insanlara sunduğu en güzel ve en eski nefesli aletlerden biridir.

NEY, her türlü abartıdan ve gösterişten uzak sadece bir kamış parçasıdır. NEY sadece ses çıkarmaz, onu üfleyenin ve dinleyeninin içinde farklı duygu ve düşüncelerin oluşmasına vesile olur. Huzur verir.

Her haliyle insana benzer, aşka benzer.

NEYin yedi değili vardır, insanda da yedi delik vardır.NEYde dokuz doğum vardır, insanın gırtlağında da dokuz boğum vardır ve insan dokuz ayda dünyaya gelir.

NEY de tıpkı insanlar gibi doğduğunda ağlamaya bağlamıştır. NEY, vatanı olan sazlıkta büyür, yeşerir. Ama koparıldıktan sonra kurur ve solar.Bir ustanın eline gelir. Delikleri açılır.Sonra da vatan hasretiyle, ayrılık acısından feryat etmeye, boğuk boğuk sesler çıkarmaya başlar.

Aslına bakarsanız NEYden çıkan bizim duyduğumuz ses, bir melodi değil bir feryat, bir yakarış, ağlama sesidir.Biri onu üflediğinde insanlara derdini anlatmaya çalışır, vatanına olan hasretini dile getirir. İnsanda öyle değil midir? Yurdundan ya da sevdiğinden ayrıldığında böyle acı çekmez mi, hasret duymaz mı?

NEY aşktır, aşkı yaşamaktır.

NEY insanı anlatır, insanı sembolize eder.

NEYin içi boş bir kamıştır, yalnız aşkın nefesiyle doludur. Aşık insanların da kalbi sadece akşla doludur.

NEY üflendikçe, değer verildikçe daha iyi ses çıkarır. Tıpkı insan gibi değer verildikçe, sevildikçe daha çok sever.

NEY, sesini vermek için çaba ister, emek ister ve bağlılık ister insandan. İnsan NEYe yeterince emek verdiğinde, sesi çıkarmak için uğraştığında, NEYde ona karşılık verir. Aşkta böyledir. Çaba ister, emek ister, ilgi ister. Eğer insan yeterince çaba göstermişse, emek sarf edip yanmışsa, aşkta ona karşılığını verir. Zaten her insan da NEYden ses çıkaramaz.

NEY, insanın dertlerinden, sıkıntılarından yorgun düştüğü zaman huzur bulduğu bir arkadaştır.

NEY, herşeyden uzakken, herşeye yakın olmaktır.

NEY, aşkı ararken aşkı bulmak, yanmak demektir.

NEY, bana göre gösterişten uzak, sade bir yaşam şeklidir.

NEY belki de kesileceğini ve yurdundan koparılacağını bile bile tekrar boy salar ve tekrar koparılır.

NEY hasretle, hasrete doğar ve yaşamı boyunca da onun için ağlar.

İnsan da aşkla doğar ve yaşamı boyunca aşk için yanar, ağlar ve belki de onun için ölür.

Tabi bu aşk yaradan aşkı da olabilir, yaratılana duyulan aşk da olabilir.

Ama aşk her zaman onun yolunda yürüyenindir.

(Yarın ney kursuna başlıyorum. Düşünürken böyle bi yazı çıktı işte...)