BİRLİKTE OLMAK DEĞİL, ''BİR'' OLMAK...

  

    Çok eski zamanlarda iki genç varmış. Birbirlerine çok aşıklarmış. Birbirlerini görmeden bir an bile geçiremez olmuşlar. Ailelerin itirazlarına rağmen evlenmişler. Ama evlendikten kısa bir süre sonra o aşkın yerinde yeller esiyormuş. Artık o sıcacık aşkın yerini fırtınalar almış. Kavgalar, gürültüler şiddetlenmiş. Artık doğru düzgün iki kelam edemez olmuşlar.

    Aileleri bu durumun farkına varmışlar ama birbirlerini bu kadar severken bir anda nasıl böyle olduklarına akıl erdirememişler. Çift dışarıya karşı birbirleriyle çok iyi anlaşan, birbirine çok aşık bir çift görüntüsü veriyorlarmış ama kendi kendilerine kaldıklarında birbirlerine karşı nefretle konuşmaya, bağırmaya devam edermiş.

    Aileler, çocuklarının aşkının bir anda nasıl böyle bitiverdiğini anlamak için bir bilgeye gitmişler. Bigeye;

-Ne olur bizim çocuklar niçin böyle oldu araştır, bul dermanını demişler.

    Bilge şöyle bir düşünmüş ve cevabını vermiş;

-Bunun için araştırma yapmaya gerek yok ki, demiş.

-Neden, diye sormuş aileler.

    Bilge, sözlerine devam etmiş;

-Çünkü ikisi de başkalarına aşık, demiş.

-Nasıl olur onlar birbirlerine çok aşıktı, bütün itirazlara rağmen irbirleriyle evlendiler, demişler.

    Bilge ailelerin şaşkın bakışları eşliğinde sözlerine devam etmiş;

-Onlar çok genç ve samimiydiler. Onlar birbirlerini delice sevdiklerini sanıyorlardı. Oysa ikiside sadece kendisini seviyor, ötekisini ise istiyordu. Bu yüzden birlikte oldular ama asla BİR olamadılar, demiş...