7 Aralık 2012 Cuma

BAĞIR AVAZIN ÇIKTIĞINCA...


Artık ağlayabilir miyim gönlüm?  İzninle… Ama öyle sessiz sedasız içten içe değil bağıra çağıra ve belki de bir gökgürültüsü gibi. Bütün o kirlerimle birlikte ağlayabilir miyim? Bir sebep olmadan öylesine ama ölesiye… Bedenimden canım çıkıncaya kadar… Nefesim kesilinceye kadar… Kimsenin değil,  kendi omzumda hiç kimselere yük olmadan ağlayabilir miyim?

(Hikayeleri, şiirleri çok güzel okuyan sevgili Asım Yıldırım abinin okuduğu bu şiiri dinledikten sonra yazdım yukardaki yazıyı. Önceden de dinlemiştim bu şiiri ama bugün bende bu yazımdaki gibi bir etki yaptı..)


11 yorum:

  1. şiir için hoş bi yazı olmuş ama ağlama sen yaaa :))

    YanıtlaSil
  2. iclal aydın bi şiirinde demiş ya; nedenini bilmediğim bir ağlamak var içimde diye. işte bende şimdi öyleyim.

    YanıtlaSil
  3. neredeydin, neredesin, nereye gidiyorsun??
    Bu sesten hep etkileniyorum. Defalarca dinlememe rağmen hemde..

    YanıtlaSil
  4. pirecim; aynen bende senin gibiyim. ayrıca asım yıldırı daha önce dinlemediysen tavsiye ederim

    YanıtlaSil
  5. Sol yana nasıl da işliyor sözler :\

    YanıtlaSil
  6. ağla bitsin sona gül amaaa.
    :)

    YanıtlaSil
  7. ağla bitsin sona gül amaaa.
    :)

    YanıtlaSil
  8. safran sarı; o şiiri ne zaman dinlesem kötü oluyorum :(

    YanıtlaSil
  9. safran sarı değil , safransarı :).
    kötü gelen şeylerden uzak durursak işe yararmı acep , bir deneyelim ne dersin.

    YanıtlaSil
  10. tamam tolga safransarı:)
    ama ya o bize kötü gelen şeyden uzak durmak istemiyorsak o zaman ne olacak? :(

    YanıtlaSil