22 Kasım 2012 Perşembe

NE ZAMAN BÜYÜRÜZ BİLEN VAR MI?


Ne zaman büyürüz hiç düşündünüz mü?

5 yaşındayken ablanıza ben artık büyüdün kocaman abi ya da abla oldum dediğiniz de mi?

Ya da birinci sınıfa başladığımızda mı? Eee ne de olsa artık bizde herkes gibi, bizden büyük herkes gibi artık okula başlamışızdır. Okuma yazmayı öğrenmişizdir. Okula tek başımıza gidip geliyoruzdur. Büyümüşüzdür artık...

Liseye başlayınca mı? Öyle ya artık ilkokul çocuğu değilizdir. Büyümüşüzdür. Evet kesinlikle büyümüşüzdür. Anne babamıza karşı gelebilirz artık değil mi? Sonuçta anne babamızda büyük ve onlar da anne babalarının her dediğini tutmuyorlar. Eee bizde büyüğüz o zaman bizde onlara karşı gelebiliriz...

Üniversiteye başlayınca mı büyürüz? Başka bir şehirde yaşıyoruzdur artık. Okumak için ailemizden ayrılmışızdır. Belki kolay belki zor olmuştur ama ayrılmışızdır artık onlardan. Onların gönderdiği harçlıkla da olsa artık kendi ayaklarımızın üstünde duruyoruzdur. Belki ilk defa eşyalarımızı kendimiz yıkamış, ütümüzü kendimiz yapmışızdır, belki de ilk defa aşık olmuşuzdur. Yani büyümüşüzdür değil mi?

Okul bitmiştir. Ve kesinlikle büyümüşüzdür artık. İşe başlamışızdır. İş hayatının okul gibi olmadığını artık zorunluluklarımızın olduğunu öğrenmişizdir. Haklı bile olsak bazen mecbur kalıp susmayı öğrenmişizdir. Ya da aslında hiçbir zaman haklıyken susmamak gerektiğini öğrenmişizdir. Büyümek bu değil midir?

Evlenmişizdir.Belki aşk, belki mantık evliliği yapmışızdır. Ama artık büyüdüğümüzü hissederiz. Artık bir evin ve bir eşin sorumluluğu vardır. Ona göre hareket ederiz artık. Etrafımızda da duymuşuzdur. Evlenmeden önce çocuktu, evlendi büyüdü diye.

Çocuğumuz olduğu zaman mı büyürüz. Ya da onlarla birlikte mi büyürüz. Artık minik bir bebeğin sorumluluğu vardır omuzlarımızda. O bebek büyür, çocuk olur, çocuk büyük kocaman adam olur biz de büyürüz.

Emekli oluruz. Torun torba sahibi olmuşuzdur. O zaman mı büyürüz. Eee artık çevrenin de büyüğüyüzdür artık. Belki akıl danışılan, ne yapmalıyım diye sorulan belki de huysuzluğundan yaka silkilen bir büyük.

Sahi ne zaman büyürüz? Değişiyor değil mi? Kişisine, yaşadığın çevreye göre değişiyor. Kimisi vardır bu yazının başında büyümüştür. Kimisi ortasında, kimisi sonunda ya da hiç büyümemiştir. Hangisi daha güzel ben bilmiyorum.

Ama bildiğim bi şey var. Beden ve beyin büyüsün, bu hayat için gerekli. Ama kalp ve duygular onlar hep çocuk kalmalı bence. O zaman hayat daha güzel olur... Bence yani...

8 yorum:

  1. Ben artık küçülmek istiyorum dediğimizde!
    Çocukluğumuzu ruhumuzda var etmeye çalıştığımızda..
    Ebeveynlerimizin kucaklarına sığınamayacağımız gün içimize düştüğünde..
    Artık o gün büyümüş oluruz..

    YanıtlaSil
  2. ne güzel demişsin canım ya...

    YanıtlaSil
  3. Ben büyüdüğümü dün anladım aslında hep diyordum yeter artık anne baba büyüdüm. Ben ama dün gerçekten anladım büyümüşüm.Bi baba ve elinden tutmuş kızını görünce benim babamla gezmelerim aklıma geldi ellerim elini saramıyordu bile :).Artık baktığımda ellerim elini sarıyo büyümüş ben artık :)

    YanıtlaSil
  4. ama şunu çözemedim elif. büyükmek güzel mi değil mi?

    YanıtlaSil
  5. Ben o kızı görünce babasının elinden sıkıca tutmuş vaziyette benim büyüdüğüm babamında yaşlandığını anladım.Büyümek kötü birşey değil belki ama babamın annemin yaşlanması kötü.

    YanıtlaSil
  6. elif; ama bi de şu tarafından bakmalısın bence; ya onların yaşlandığını göremeseydin. Ya onlar yaşlanacak kadar yaşayamasalardı. Bence olaya bi de bu taraftan bak. Ben mesela keşke babamın dede olduğunu görebilseydim. :(

    YanıtlaSil
  7. Ahh ah üzdünüz beni yıllar.

    YanıtlaSil
  8. kim üzdü seni tolgaaa? bence yıllara suç bulma :)

    YanıtlaSil