Yalnızlık…
Koca bir şehir dolusu insan çevrenizi sarmalamışken, gözyaşlarınızın tane tane yanaklarınızdan kot pantolonunuza düşmesi…
Minibüste ayakta duran ablanın size acıyan gözlerle bakması, minibüsten indikten sonra bile etraftaki esnafların size bakması ve siz içinizden, “sus, sus” diye naralar atarken gözyaşlarınızın işi inada bindirip daha da çoşması…
Sanki bazen her şey kontrolümüz altındadır fakat, vücudumuzdan akan bir şeyi bile kontrol altına alamayız çoğu zaman.
Eve adımınızı attığınızda gözleriniz kıpkırmızıdır ve evdekiler sebebini sorduğunda yine hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlanılır; odaya kaçılır.
Yatağa uzanılır, yastık sırılsıklam ıslanır...
meleğimmm :(
YanıtlaSilCANIM MEARK ETME İYİYİM ASIL SEN İYİ MİSİN
Silkonuşalım bir ara snle olur mu
Siltamam canım
SilAma Bahar, ama olmadıki şimdi..Ama üzüldüm ben daha az önce sayfama yaptığın yoruma kahkahalar atarken..Sen yalnız falan değilsin ben varım, bizler varız..
YanıtlaSilLütfen...:(:(:(
ABLAM MERAK ETME ŞİMDİ İYİYİM GEÇEN GÜNLERDE BÖYLEYDİM.
SilŞİMDİ DAHA İYİYİM MERAK ETME.
BANA ÖYLE ARADA GELİYORLAR. :)
Tamam canım ağlamak rahatlatır..Ağla ama üzülme yani üzülmemek elde değilde çok uzun sürmesin..Gözlerinden öptüm seni..
YanıtlaSilher zamanki gibi tavsiyelerine uyacağım ablam benim :)
Silama ama zaten fenayım gözlerim doldu iyice :(
YanıtlaSilağlama ya boşver geçiyor herşey...
Silo zaman sen benim a moment to remember yazımı hiç okuma olur mu daha kötü olma canım