ÖYLE İŞTE...

Neden bazen kimsenin beni anlamadığını düşünüyorum acaba? İyi bir iletişime sahip olduğum aile bireylerimle bile anlaşamadığım günler yaşıyorum.  Ya da ben anlaştığımızı düşün
üyorum ama gerçek pek de benim sandığım gibi değil galiba. :( 

Kendimden sıkıldım artık. Nedenini anlayamadığım melankonik bir haleti ruhiyeye sahibim bu aralar. Konuşsam belki biraz rahatlayacağım ama ailemle konuşsam bana diyeceklerini az çok tahmin ediyorum. Herşeyi kafana takıyorsun ve çok büyütüyorsun diyecekler daha beni doğru dürüst dinlemeden böyle dedikleri için ben daha çok sinirleneceğim ve iletişimi o dakika keseceğim. Öyle demek yerine beni biraz dinleseler. Tamam belki ben yersiz bir şekilde can sıkıyorum. Ama benim bu durumumu bana benim anlayacağım dille izah etsinler. Sonuçta benim annem ve kardeşlerimler. Beni anlamak isteseler biraz olsun dinlerler. 

Arkadaşlarıma anlatayım desem herkes benim dertlerimi dinlemek zorunda değil. İnsanları sorunlarımla sıkmak istemiyorum.  Anlatabileceğim arkadaşım da artık evli. Derlerdi evlenince ister istemez farklı olur  diye galiba doğruymuş. :( Arkadaşlığımızda en ufak bir sorun yok. Ama zaman diye bir problem söz konusu. Kendi kendimize kalamıyoruz. Eşi de yakın arkadaşım. Ailemle bile ilgili çoğu şeyi bilir ama sonuçta erkek.  Onun için ben o kadar da rahat olamıyorum.  Onun için arkadaşımla konuşmayı niyet alıp yanına gittiğimde hiç bi şey anlatamadan geri evime geliyorum. :(

Son zamanlarda kendimi olduğu gibi anlattığım tek bi kişi var. Bu yazıyı okuyunca zaten bu kişinin kendi olduğunu anlayacak.:) Beni bitmez tükenmez bir sabırla dinliyor. Yolumuz blog aleminde kesişti. Ve iyi ki de kesişti. Evet sensin canım benim. Kar Tanem... İyi ki varsın. Bazen benim bile kendime tahamül edemediğim zamanlarda bile beni sabırla dinledi. Teşekkür ederim. İyi ki varsın.
Aaaa bide bana abla gülü diyen Arseli Ablam var. O blogunu kapattı ama iletişimimiz devam ediyor. Onun bana abla gülü demesi bile yetiyor. Mutlu oluyorum. :) Blogumda onun abla gülü diye başlayan yorumlarını özlemişim şimdi farkettim.
Neyse yaaa. Çok mu uzattım ne. İşte böyle. Her an yağmur yağacakmış gibi havalar var ya öyleyim işte bu günlerde... Dokunsalar ağlayacağım. Ama dokunan yok...