DÜĞÜN :)

     Eveeet. İşte tekrar Konya'da ve yine işimin başındayım. 3 günlük Ankara yolculuğundan sonra tekrar biricik Konya'ma geri döndüm. :) Valla biricik ya ne öyle her yer yokuş. Ya Ankara'nın marketinin içinde bile yokuş var. Gözünü sevdiğim Konya :) Dün dönüş yolunda düğüne birlikte gittiğimiz arkadaşında dediği gibi. Biz Konyalıyız. BosnaHersek mahallesinden baktık mı Havzan'ı göreceğiz diyordu:) Konya'yı bilenler bu sözü anlamıştır. O kadar düz yani :)

     Neyse çok güzel 3 gün geçirdim. İşler yoğun olduğu için ancak bir gün önce gidebildim Ankara'ya. Kına gecesinde döktürdüm valla. Bir an olsun yerime oturmadım. Hem niye oturacağım ki :) Üniversite bittikten sonra en yakın arkadaşım Ankara'ya dönmüştü. Ama evlendi ve Konya'ya geri geldi. :) Bunun sevincinden gece boyu oynadım. Bütün bi akşam platformların üstünde oynayınca gecenin sonunda ayaklarımın halini siz düşünün artık :(

     Ertesi gün düğüüüün :) Sınıf arkadaşları toplandık düğünde. Elazığ'dan, Eskişehir'den, Manisa'dan, Denizli'den ve Konya'dan da ben :) Çok güzeldi ama arkadaşımın babası kuşağı bağlarken ağlamayacağım dememe rağmen ağladım. :( Babam vefat ettiği ve benim hiç o sahneyi yaşayamayacağım için için için sessiz sessiz yaşlar süzüldü :(

     Amaaan ya bu yazı güzel bi yazı hüzünlenmenin gereği yok. Gelin arabasına arkadaşımın yanına bindim. Damat, gelin ve ben gittik. Haa damat dediysem o da arkadaşım ama gelinin önceliği var :) Kapıyı da açmadım. Damattan parayı da aldımmm :) Düğünü yaptık. Arkadaşlarla toplandık yemeğe gittik. Gelin ve damat sonradan bize katıldılar. Daha sonra gelin ve damatla birlikte 3 araba gece Konya'ya geri döndük. Onları yaşayacakları evlerine bıraktık. Sonra da herkes evlerine dağıldı.

     İşte böyle 3 günün kısa özeti :) Eve 3te geldim ve sabah 8 buçukta işteydim. Ne kadar yorgun olduğumu anlayın artık. Ama tatlı yorgunluk. Keşke her yorgunluk böyle olsa :)