29 Ekim 2012 Pazartesi

BAYRAM... BAYRAM... VE YİNE BAYRAM...

     Tam 11 gün olmuş yazmayalı. Niye bu kadar yazmadım diye düşündüm. Sonra dedim e normal yani iş son günlerde çok yoğundu. Bi de malum bayram vardı. Ve onun öncesindeki zorunlu temizlik ve hazırlık seramonisi :( Canım çıktı yaa. Ev temizle, yaprak sar, lahana sar, baklava yapmaya çalış valla artık arefe günü  pilim bitmişti. Zaten Kurban Bayramında iş hiiiiç eksik olmaz. Gelen misafirleri ağırla kahve yap, çay yap, ikramlıkları getir... Bütün bayramım böyle geçti. Evde yan gelip yatanlara çok özeniyorum valla.
    Bayramın ikinci günü köyümüze gittik. Babannemi, büyüklerimizi bayramlamaya. Babamın kabri köyümüzde. Onu ziyaret ettik. Uzun  uzun konuştum onunla. Hayat ne kadar garip ya. Geçen sene birlikte gitmiştik köye. Arabayı babam kullanmıştı. Dedelerimin kabrini birlikte ziyaret etmiştik. Şimdi onlara arkadaş olmuş onlarla birlikte o da yatıyor. Mekanı Cennet olsun inşaallah...
     Dün de babam onkoloji hastanesinde yatarken en son ki oda arkadaşını ziyarete hastaneye gittik. Onlar ilk kemoterapi kürlerini alıp pazar günü çıkmışlardı. Babamda onlar gittikten iki gün sonra vefat etmişti. Biz köyde cenaze işlemleri ile uğraşırken o oda arkadaşı aramıştı babamın telefonundan. Nasılsın abi ne yapıyorsun diye aramış. Ben çıkmıştım telefona. Babamın vefat ettiğini söyleyince amca hıçkıra hıçkıra ağlamıştı. Dün bizi hastanede görünce yine tutamadık çeşmeleri hep beraber ağladık. O hastaneye giderken o kadar zorlandım ki. En son 5 haziran sabahı ağlaya ağlaya çıkmıştım o hastaneden. O zamandan sonra hiç gitmedim. Ziyaret etmem gereken hastalar oldu ama gidemedim. Ayaklarım geri geri gitti. Yapamadım. Kendimi ancak toplayabildim. Ama bi daha kolay kolay gidemem.
     Neyse onlarında gölünü yaptık. Hasta sevindirdik. Sonra teyzemlere ziyarete gittik. Gece dönüşte stadın oraya kadar dolmuşla geldik. Sonrasında da eve kadar gece soğukta yürümeyelim taksiye binelim dedik. Taksici evin yakın olduğunu duyunca bizi almadı. 6 kişiyi alamam dedi. Gıcık adam. İlk işim en uygun olduğum zamandak külüstür de olsa bi araba almak. Sinirden güle güle eve geldik. O adama ben yapacağımı biliyorum. Yüzü aklımda ve asla unutmam. Bi gün arabamla korna çala çala önünden geçeceğim. :)
     Neyse sabah koştur koştur işe geldim. Bayram maratonu da böylece bitmiş olduuuuu... :)
    Sizin bayramınız da benim ki gibi yorucu mu geçti, yoksa yan gelip yatanlardan mıydınız?

2 yorum:

  1. Oyy canım benim :):) valla az yorucu, az yan gelip yatmaca..Bitti gitti işte tatil :):)

    YanıtlaSil
  2. bitti valla. bir iş günü bile bitmek üzere. zaman durmuyor hiç yerinde su gibi akmaya devam ediyor.

    YanıtlaSil