DEĞİŞİM ZAMANI!!!

Bahar demek yenilenmek, yeniden doğmak demek. Allah'ım ne güzel yaratmış. Bütün bir kış boyunca kabuğuna çekilmiş uyuyan doğa uyanıyor. Ağaçlar tomurcuk tomurcuk. Şimdi anne karnındaki bebekler gibi yazın yenecek meyve, sebzeler. Büyüyüp, dış dünyaya çıkabilmek için bekliyorlar. Erken açan ağaçların çiçekleri de prematüre bebekler gibi. Zor oluyor onların hayata tutunması. Zamanından biraz önce açsa havalar bir anda soğuyuveriyor. Onlar da üşüyor. Daha meyve veremeden daldan kopup gidiyor.

Ya Melek nerden çıktı şimdi bebekler, ağaçlar dallar falan diyebilirsiniz. :) Valla şimdi bende aynısını kendime diyorum. Aslında aldığım kararlardan bahsetmek için oturmuştum bilgisayarın başına ama yazı bu yöne gidiverdi işte. Neyse ben asıl konuma döneyim. :)

Kararlar aldım. Ama öyle bahar başında alıp, kısa bir süre sonra vazgeçilen kararlardan değil bu kararlar. Artık değişmem gerektiğine inandım. Önceden de diyordum bu dediklerimi ama galiba kendim inanmıyordum. Ama artık farklı. Her konuda değişmeye karar verdim.

Hep düşünceler düşünceler düşünceler... modundaydım. Ama baktım olmuyor. Bilmiyorum ya düşündüğüm kişi ya da kişiler düşünmeye değer mi? Ya da ben bu kadar düşünmeli miyim?

Aslında dün akşama kadar yapmayı planladığım bi şey vardı. Akşam birkaç görüntüye denk geldim ve yapmayı planladığım şeyi yapmaktan vazgeçtim. Başta çok zorlandım. Ama direndim kendime. Yapmadm, başardım anlayacağınız. :)

Değişim kararı almıştım dedim ya. Her türlü değişim. Hem kafa olarak hem de dış görünüş olarak. Tırtılın kozasına bürünme aşamasındayım. Ama yanlış anlaşılmasın içine kapanma anlamında değil bu kozaya kapanma. Faaliyet aşaması. Değişim için yapılması gerekenler aşaması. Kozaya kendini kapatan tırtıldır da çıkan kelebektir ya öyle olacak. Bundan geri dönüş yok.

Bundan öncede buna benzer kararlar almıştım. Daha doğrusu aldırılmışım. Demek ki tam olarak kendim istememişim. Çünkü hiç buna benzer hissetmemiştim kendimi. 

Çok uzattım galiba. Kısacası ''DEĞİŞİM ZAMANI''... :)