FARKLI DUYGULARIN KARMAŞASININ EGEMEN OLDUĞU GÜNLER...

Yaklaşık 10-12 günlük bir aradan sonra nihayet yine yazıyorum. Bu süre zarfı içinde yazmak istediğim zamanlarda çok yoğundum, yoğun olmadığım zamanlarda ise içimden yazmak gelmedi. Yaşar'ın bi şarkısı vardı ya hani; ''Hevesim olsa param olmuyor, param olsa hevesim...'' işte bu süre zarfında böyleydim. 

Geçen sene zor günle geçirdiğin günlerin yıl dönümünü yaşadım bu tarihler arasında. Yeniden o günleri hatırlamak hatta daha unutamamışken hatırlamak beni biraz sarstı. Kayıplara alıştım zannediyordum ama hiç alışmamışım bunu fark ettim. Bir senedir bakamadığım fotoğraflara bakınca hapsettiğim gözyaşlarımı tutamadım. Çokça ağladım... Ama bi şekilde kendimi toparladım. İşlerime dört kolla sarıldım. Yoğun bir tempoda çalıştım. 

Sonra uzun zamandır yüz yüze görüşemediğim lise arkadaşlarımla görüştüm. Bu bana çoook iyi geldi. Hatta daha dün lisede okulda berabermişiz de bugün de dışarda toplanmışız gibi hala birbirimize yakın olduğumuzu görünce daha bi mutlu oldum. Akşam yine liseden arkadaşım olan tatlı mı tatlı fıstık bir kızla bi yardım yemeğine gittik. Maksat yemek değil, liseden beri özlediğim ortamda, özlediğim kişilerle olmak. :) Gittiğimiz yerde kendi hikayelerini, okuduğu hikayeleri, şiirleri, bunları okuma şeklini çok sevdiğim Asım Yıldırım abi vardı. Onun konuşmasını dinlemek bana daha bi iyi geldi. 

Öyle işte farklı duyguların karmaşasının egemen olduğu günler geçirdim. Şimdi işimin başında harıl harıl çalışmaktayım. Allah'a şükür çok iyiyim. Arada da bunları karalayıvereyim dedim. :) 

Kısaca Melek geri döndüüüüüü :)

Sizinle Asım Yıldırım abinin okuduğu en sevdiklerimden birini paylaşıyorum. Bu günlerde bunu çok dinliyorum. Bence onun diğer videolarını da izlemelisiniz.