Yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyordu. Uzun zamandır beklenen bir yağmurdu bu. Hem toprak çok beklemişti o yağmur taneleriyle buluşmayı, hem de o çok beklemişti yağmur tanelerinin gözyaşlarıyla buluşmasını. Gözyaşları ve yağmur taneleri artık vuslata ersin ki, uzun bir zamandır takındığı mutluluk maskesinin boyalarının akmasının nedenini olarak yağmur tanelerine suçu atmıştı. Mutsuzluğunu, hüznünü kimse anlayamayacaktı. Anlamasınlar da zaten...
