9 Nisan 2014 Çarşamba

İYİ Kİ DOĞDUN GAMZELİ GÜZEL KADIN... :)



O benim bitanecik ablam.  Benim şimdiye kadar hiç ablam olmamıştı.  Abla dediğim insanlar tabi ki oldu ama abla kardeş bağı kurduğum kimse olmamıştı. 

Ben hayatım boyunca hep abla oldum. Benim küçüğüm olan ikiz kız kardeşlerimle aramda bir buçuk yaş var yani kısacası ben kendimi hiç tek hatırlamıyorum :) Ben hayatım boyunca hep abla oldum. Hep sen ablasın hadi ver,  hadi  kardeşinle paylaş, hadi hadi... Hep abla olduğumdan dolayı bir ablanın olmasının nasıl birşey olduğunu bilmiyordum. 

Ama blog sayesinde ben çok tatlı bir abla tanıdım. Sonra o benim abloşum oldu.  Onunla blog ortamının haricindede görüşüyoruz. Onun İstanbul benim Konya da olmamdan kaynaklı henüz yüz yüze görüşemedik. Ama o hep benim yanımda bunu biliyorum.  Benim burda yazdığım bir yazı sonrasında hayırdır ablacım diye arar.  :) Anlayacağınız ben şimdiye kadar olmayan ablama kavuştum. ;)
Bugün abloşumun doğum günü. Onun için daha güzel şeyler yapmak isterdim.  Ama içimden bunları yazmak  geldi. Abloşum cumartesi günü ameliyat oldu. Şimdi evde dinleniyor. En kısa zamanda eskisinden daha iyi olacak inşaallah. 

Abloşum doğum günün kutlu olsun. Allahım ömrün boyunca mutlu ve sağlıklı bir ömür nasip etsin. Bir ömür boyu sevdiklerin hep yanında olur inşaallah.

Sen hep gül olur mu. Ben senin kadar güzel gülen birini tanımadım :) Gül ki o güzel gamzen hep görünsün.

Seni çoook çook çoook seviyorum ablacım. İyi ki varsın ve inşaallah ömrüm boyunca abla kardeş oluruz.

7 Nisan 2014 Pazartesi

SEBEPSİZ MUTLULUK...



Bi garipti bu aralar...
Birkaç gün önceki umutsuzluğu bi anda kayboluvermişti.
Onun hakkında olan düşüncelerinin, hayallerinin biraz olsun imkansızlığını kaybettiğini düşünmeye başlamıştı.
İçi daha huzurlu daha mutluydu.
Bahara yoranlar olmuştu onun bu halini.
Ama hayır onun bu hali bahardan değildi.
O baharları sevmezdi ki  zaten, o en çok sonbaharı severdi.
Bahar değilse neydi içindeki bu umudun,   mutluluğun nedeni?
Aslında somut birşey de yoktu.
Ama mutluydu işte ve bir anda olmuştu.
Belki de Yaradan artık onun üzülmemesi gerektiğini düşünüyordu.
Kim bilir...
Ama mutluydu işte yaa.
En önemlisi de bu değil miydi...

5 Nisan 2014 Cumartesi

HASRETİN MELODİSİ...




Bulut,  toprakla buluştu.
Onlar ancak yağmur yağınca buluşabiliyorlardı.
Bulut içinden bir parçayı en sevdiğine, toprağa gönderiyor, toprakta hasretle beklediği en sevdiğinin hediyesini memnuniyetle kabul ediyor.
En sevdiğinin hediyesi toprağa can oluyor...
Yağmurun yağmasıyla iki sevgilinin hasret türküsü başlıyor...
Yağmur sesi duyduğumda iki sevgilinin, birbirini çok seven ama asla kavuşamayacak iki sevgilinin hasret türküsünün melodisi gelir kulağıma...
Hasretin melodisi...